سلام بر خواهر باوفاي خودم
هر بار وصيت هاي شهدا مي خونم به خالشون به اي نمناجاتشون به اين درايت وفکرشون غبطه مي خورم که اونا واقعا چي بودن و من چي ... بدتر اينکه اونا هم يکي مثل خودم بودن نه امام بودن نه معصوم نه پيامبر يکي مثل مثل خودم اما تفاوت تا کجا .... تنها کاري از دستم بر مياد اينکه شرمنده اين شهدا نشم و حرفشون و وصيت هاشون به مني که خواهرشون هستم مثل خودشون شهيد نشه ... همين
دعا بفرمائيد
ياعلي

خياي ممنون از به اشتراک گذاشتن اين وصيتنامه

سلام..
عجب از ما واماندگان زمين گير که در جستجوي شهدا به قبرستانها مي آيم. ... مرده آن است که نصيبي از حيات طيبه شهدا ندارد واگر چنين است از ما مرده تر کيست؟
التماس دعا..
خيلي خيلي خيلي ممنون..
ياعلي