پيام

آسمان
91/9/24

+ *يادش بخير* اون موقع ها، تو فصل سرما، دم دماي غروب که ميشد ميرفتيم کنار بخاري قلمبه ميشديم و مشق مينوشتيم..يه دست زير چونه و يه دست هم مدادمشکي و مدادگلي ... بـــــعـــد مادربزرگه اون طرف اتاق ميشست و قرآن بزرگش رو باز ميکرد و آيات قرآن رو زير لب زمزمه ميکرد... :) دلمون تنگ براي اون روزا...

ذره بين زنده 91/9/24

يادش بخيــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر

يادش بخير /// حالا چرا 19؟

هييييييي

پس چند؟؟

من که يادم نمياد:)

جناب خدايي شرمنده يادآوري خاطرات شد :( // عددي در ذهن ندارم ... 19 رو به عنوان يه نقد ديدم برا همين گفتم چرا :) // معلومه يادت نيست چون خاطره برا من :)

پس چرا بقيه يادشونه؟؟؟؟؟؟؟؟چرا منو نبردين خب که منم يادم بياد:(

خب بقيه ياد مادربزرگ خودشون کرد....بعد هم حتما نبودي که ببريمت :))

آهااان الان يادم اومد...من بودم يادمه تو منو نبردي.هرچي ام گريه کردم اهميت ندادي ،بس که سنگدلي

آره از همون اول همين جوري بوديبيييي....هييييييع گريه ميکردي ... :دي

آدم گريه کنه خيلي بهتر از اينه که سنگدل باشه:)

اصن پاشو برو درستو بخون :))

نوموخوام:(

نوموخواي :)) مثه قديما گريه کن گريه کن :دي (آيکن توهم زدگي)