بسم الله
خیلی وقته که چشمام رو میبندم خودم رو توی صحن و سرات ، روبروی گنبد طلائیت تصور میکنم و بهت سلام میدم....این کار رو که میکنم دلم آروم میگیره اما وقتی چشمام رو باز میکنم دلم بیش از قبل بیقرار میشه.... .
آقا قهری...؟؟؟
نمیدونم چه قصوری از من سر زده...اما آقا این گدای بارگاهت رو ببخش... .
پ.ن: عادت ندارم دلنوشته هام رو توی وبلاگ بزارم...نمیدونم چرا ناپرهیزی کردم... .
پ.ن:یکی میگفت اگر میخوای بری کربلا باید دلت بشکنه...دلت حسابی باید بسوزه...اما من میگم فقط کربلا نیست که اینطوره...هر جا که بویی از اهل بیت به مشام میرسه دل شکسته میطلبه... .
پ.ن:گفتی دلی شکسته باید آورد آقا دل ازین شکسته تر میخواهی... .
