در پناه آسمون |
«به نام خدای آسمانها»
نیایش خداوندا ما نمی توانیم به درگاه تو دعا کنیم تا جنگ را پایان بخشی ، زیرا می دانیم دنیا را به این شکل آفریده ای و انسان خود قادر است جاده صلح را هموار کند. خداوندا ما نمی توانیم دعا کنیم قحطی و گرسنگی را ازبین ببری ، زیرا منابعی به ما عطا کرده ای که در صورت استفاده عاقلانه از آن می تواند تمام دنیا را تغذیه کند. خداوندا ما نمی توانیم دعا کنیم تبعیض نژادی را ریشه کن کنی ، زیرا به ما دیده بصیرت داده ای تا بتوانیم خوبی های تمام انسانها را ببینیم. خداوندا ما نمی توانیم به درگاهت دعا کنیم که به ناامیدی هایمان پایان بخشی ، زیرا توانایی از بین بردن نابسامانی ها را به ما عطا کرده ای. خداوندا ما نمی توانیم دعا کنیم بیماری را ریشه کن کنی ، زیرا به ما قدرت تفکر داده ای تا بوسیله آن راه علاج بیماریها را کشف کنیم. بنابراین به درگاهت دعا خواهیم کرد ، به ما شهامت ، قدرت ، اراده ، آگاهی ، عزمی راسخ، صبر، ایمان و تاب تحمل سختی ها را عطا کنی تا دیگر لازم نباشد بگوییم : خدایا ما را به آرزوهایمان برسان.
زیر سایه نور
«اَلخَبیثاتُ لِلخَبِیثینَ وَ اَلخَبِیثُونَ لِلخَبیثاتِ» (26 نور)
«زنان پلید را برای مردان پلیدند و مردان پلید را برای زنان پلیدند» معادل:
حدیث یاران
حاج همت و خاطراتش
انگشت گچ گرفته: می ریزند سر حاجی . حاجی می گوید : بی انصاف ها انگشت مرا شکستید ولی هیچ کدام توجه نمی کنند. دو روز بعد همان بچه ها میبینند که انگشت دست حاجی شکسته و آنرا گچ گرفته.
سیگار:
خانه:
التماس دعا
[ چهارشنبه 88/7/15 ] [ 1:31 عصر ] [ آسمان ]
[ نظر ]
«به نام خدای آسمانها»
عیدانه گشتیم پی هلال ماه شوال و پیدا کردیم و دستمان را گرفتیم سمت آسمان تا به یکدیگر نشانش بدهیم. شاید خدا دستهایی را که به سمت آسمان دراز کردیم ، دست دوستی فرض کرد و لبخند زد. هلال شوال لبخند خداست به روزه دارهایی که عیدی می خواهند. رمضان ریسمان امیدی بود که از عرش پایین افتاد تا هر کس به میزان همتش خودش را بکشد بالا،حتی اگر توانست تا اعلی. رمضان دست خدا بود که برای ما دراز شد. ما دست خدا را گرفتیم و یا علی گفتیم و بلند شدیم. حالا باید آن را محکم بفشاریم ومواظب باشیم بار دیگر زمین نخوریم. هرچند که رمضان خدا میزبان بود و ما میهمان تمام شده ولی نه خدا و خدایی اش فرق کرده نه ما بندگا ن و بندگیمان. و تا خدا خداست باید بندگی اش را کرد ؛ هر چند رمضان تمام شده باشد... راستی تا یادم نرفته عیدتون مبارک!
زیر سایه نور
« فَاِنًَها لا تَعمَی الاَبصارُ وَ لکِن تَعمَی القُلُوبُ الًَتی فِی الصُدُورِِ» (46حج) « چشمهای سر نابینا نیست بلکه چشم دلهایی که در سینه هاست کور و نابیناست.»
معادل: کور بینا بهتر از بینای کور. کوری چشم به از کوری دل.
حدیث یاران جنگها هر چقدر هم طولانی باشند بالاخره تمام می شوند و مردم به شهرهایشان بازمی گردند و خانه هایشان را می سازند. مین ها را خنثی می کنند و جایش پارک می سازند و روزی هم از یاد می برند که روزی روزگاری آنجا میدان جنگ بوده است! اما چیزی که هیچ وقت ساخته نمی شود و جای خالیش را نمی توان با هیچ بنا ، درخت و فواره ای پر کرد جای خالی آدمهاست!!! آدمهایی که مثل دیوارهای یک قلعه جلو ایستادند تا دیگران پشتشان پناه بگیرند.آدمهایی که خاک وطن را به سرخی خون پاکشان آغشتند تا رد پای سیاه متجاوزان بر خاک نماند. آدمهایی... نه! پرندگانی که بال شهادت را عاشقانه ، دلیرانه و... گشودند تا امروز ایران، ایران اسلامی و ایرانی، ایرانی مسلمان باشد. به امید روزی که جای خالی شهدا در همه دلها سبز باشد...!
[ یکشنبه 88/6/29 ] [ 2:10 صبح ] [ آسمان ]
[ نظر ]
|
|
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |